Waarom wegenzout met olivijn geen goed idee is

Juridische kwetsbaarheid

Het gebruik van wegenzout gemengd met olivijn voldoet niet aan de wettelijk vastgestelde normen (zoals NEN 16-811, RAW en NTA 8900). Dat maakt wegbeheerders juridisch kwetsbaar bij ongevallen. Bij schade of letsel zal de vraag gesteld worden of het strooimiddel aan de wettelijke eisen voldeed. Is dat niet het geval, dan kan sprake zijn van verwijtbaar handelen. Verzekeraars kunnen in dergelijke gevallen claims afwijzen, waardoor wegbeheerders mogelijk aansprakelijk worden gesteld.

Daarnaast is er het risico op materiële schade aan voertuigen door opspattende olivijndeeltjes en verhoogde slijtage van wegmeubilair. Ook milieuschade door nikkeluitstoot uit olivijn speelt een rol bij mogelijke aansprakelijkheid.

Verminderde dooi-effectiviteit

Olivijn heeft geen dooiende werking. De toevoeging van 25% olivijn aan het strooimengsel betekent dat het aandeel natriumchloride (NaCl) - de werkzame stof - daalt tot onder de norm. Dit leidt tot een sterk verminderde dooi-effectiviteit. Praktijkproeven tonen aan dat meer strooimiddel nodig is om hetzelfde resultaat te behalen, met hogere strooikosten, extra strooirondes en verhoogde milieubelasting door extra transport.

Het mengsel voldoet niet aan de minimumeis van 96,5% NaCl. Vooral bij kritische temperaturen rond het vriespunt functioneert het mengsel onvoldoende, wat het risico op gladheid en ongevallen vergroot.

Operationele problemen en slijtage

Wegenzout met olivijn veroorzaakt slijtage aan strooiapparatuur. Olivijn is harder dan NaCl en werkt als schuurmiddel. Dit versnelt de slijtage van onderdelen, wat leidt tot hogere onderhoudskosten en snellere vervanging van strooimaterieel. Daarnaast is het mengsel zwaarder dan regulier strooizout, waardoor de actieradius van de strooiers afneemt en herkalibratie noodzakelijk is.

Ook ontstaan er problemen bij meetapparatuur. Restzoutsensoren in het wegdek zijn afgestemd op NaCl en geven onbetrouwbare meetresultaten bij gebruik van olivijnmengsels. Dit vergroot het risico op over- of onderstrooien.

Negatieve impact op infrastructuur en milieu

Het niet-oplosbare olivijn hoopt zich op in de poriën van ZOAB (Zeer Open Asfalt Beton), waardoor de waterafvoer vermindert. Dit verhoogt het risico op aquaplaning. Extra en intensieve reiniging is noodzakelijk om verstoppingen te voorkomen, zowel op de weg als in het rioolstelsel. De kosten voor onderhoud en afvoer nemen toe.

Milieutechnisch is het gebruik van olivijn problematisch. Nikkelconcentraties in het materiaal liggen ver boven de wettelijke norm. Nikkel is schadelijk voor mens en milieu en kan zich ophopen in bodem, water en voedselketens. Daarnaast leidt de verwering van olivijn tot verzuring van bodem en water, met nadelige gevolgen voor ecosystemen.

De geclaimde CO₂-binding door olivijn blijkt in de praktijk niet relevant. Het verweringsproces duurt tientallen jaren en vindt niet plaats binnen de context van gladheidsbestrijding. Hierdoor worden de geclaimde CO₂-reducties in de praktijk niet gerealiseerd.

Meer weten?

De volledige analyse en onderbouwing van deze conclusies zijn te vinden in de whitepaper: “Wegenzout met olivijn: kostbaar, risicovol en allesbehalve duurzaam”. Bekijk hier de whitepaper en check de feiten.